البرز

اردبیل

آذربایجان غربی

آذربایجان شرقی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

فارس

گیلان

گلستان

همدان

هرمزگان

ایلام

اصفهان

خراسان جنوبی

کرمان

کرمانشاه

خوزستان

کهگیلویه و بویراحمد

کردستان

مرکزی

مازندران

قزوین

خراسان رضوی

سمنان

خراسان شمالی

سیستان و بلوچستان

تهران

یزد

زنجان

آبادان

ماهشهر

الوند

آبیک

آمل

قائمشهر

اردکان

حمیدیا

بوکان

مهاباد

دامغان

گرمسار

دهدشت

لیکک

دورود

الیگودرز

اسفراین

آشخانه

بندر گناوه

بندر کنگان

چابهار

ایرانشهر

ایوان

آبدانان

جهرم

فسا

جوانرود

کنگاور

کمالشهر

نظر آباد

خمین

محلات

خمینی شهر

نجف آباد

خرمدره

قیدار

لاهیجان

لنگرود

لردگان

فرخ شهر

اهر

مرند

بانه

مریوان

خلخال

مشگین شهر

اسد آباد

نهاوند

کیش

قشم

جیرفت

رفسنجان

سبزوار

تربت حیدریه

قدس

شهریار

طبس

فردوس

علی آباد

بندر ترکمن

افراد کما بیش با مفهوم حل مسئله آشنا هستند اما زمانی که از همین افراد سوال شود که؛ مسئله چیست؟ به چه چیزی مسئله می‌گویند؟ پاسخ مشخصی برای آن ندارند.

یان رابرتسون به این پرسش اینگونه پاسخ می‌دهد:
زمانی که از وضعیت فعلی خود آگاه هستید و همچنین می‌دانید هدف و وضعیت مطلوب شما چیست؛ اما نمی‌دانید که چطور به آن دست پیدا کنید، عملا با یک مسئله رو به رو هستید.

برای درک بهتر این تعریف مثالی مطرح میکنیم. فرض کنید شما یک وب سایت دارید که ترافیک آن کم است و تنها 200 نفر در یک روز می‌‌توانند از آن بازدید کنند و شما قصد دارید طی سه ماه آینده آمار بازدید وبسایت خود را 10 برابر کنید. اینکه به چه شکلی به این هدف دست پیدا کنید یک مسئله می‌باشد.

البته باید بدانید که همه مسائل ازیک جنس نیستند مسائل بسته به نیاز و دغدغه افراد دسته‌بندی می‌شوند.

 
برخی از مسائل دارای فوریت هستند؛ برخی مسائل به با اهمیت و کم اهمیت تقسیم‌بندی می‌شوند؛ گاهی هم بر اساس پیچیدگی دسته‌بندی می‌شوند. 

تقسیم‌بندی مسائل بر‌ اساس پیچیدگی متداول‌ترین روش دسته‌بندی مسائل می‌باشد. این روش توسط جوران رواج یافته است.

نواوری فناورانه به معنای خلق ایده‌ها و طرح‌های نوین در جنبه‌های کاربردی علوم و یافتن راهکارهای جدید حل مسائل نرم‌افزاری و یا سخت افزاری فنی و مهندسی می‌باشد.

نوآوری افزایشی به بهبودهای کوچک و تدریجی محصولات، فرآیندها و روش های موجود برای حفظ جایگاه رقابتی در طول زمان اشاره دارد. اغلب نوآوری ها از این نوع هستند، زیرا این نوع از نوآوری‌ها اغلب آسان‌تر و مقرون به صرفه‌تر برای اجرا هستند.

نوآوری مخرب و نوآوری پایدار هر دو می‌توانند نوآوری رادیکال و یا افزایشی باشند. نوآوری رادیکال زمانی اتفاق می‌افتد که یک فناوری جدید، کسب و کارهای موجود را به طور کامل مختل کرده است.

تنها 10 درصد از اولین ارائه 15 فناوری های در این گروه قرار می‌گیرند، زیرا توسعه آن بسیار دشوار است. به عنوان مثال سِلز فورس دهنده نرم افزار از طریق فضای ابری می‌باشد.

این شرکت علاوه بر راه اندازی محبوب ترین نرم افزار ارتباط با مشتریان (CRM) به صورت همزمان مدل کسب و کار نرم افزار خدمات (SaaS)را نیز توسعه داد.

نوآوری پایدار برخلاف نوآوری مخرب نوعی از نوآوری است که به محصول یا خدمات موجود در بازار می پردازد و به جای ایجاد یک شبکه با ارزش جدید، محصول یا خدمات موجود در بازار را بهبود بخشیده و توسعه می دهد.

 
به عنوان مثال، تمامی خودروهای مدرن جدید را میتوان یک نوآوری پایدار دانست زیرا بیشتر ویژگی های اساسی این خودروها تقریباً ثابت باقی مانده و در هربار تولید، مدل های جدید کمی بهبود می یابند و نیازهای مشتریان معمولی خود را برطرف میکند.

کلایتون کریستینس اولین کسی بود که در سال ۱۹۵۵ مفهوم نوآوری مخرب را معرفی کرد. نوآوری مخرب نوعی از نوآوری است که در آن محصول/خدمات با تخریب بازار موجود و یا ایجاد یک بازار جدید یک شبکه با ارزش جدید ایجاد میکنند.

در آغاز چرخه حیات نوآوری، نوآوری های مخرب معمولا  عملکرد ضعیفی را از خود به نمایش گذاشته اند و این نوع از نوآوری به اندازه کافی خوب نبوده و نتوانسته است رضایت مشتریان را جلب نماید.

 
یک نمونه از نوآوری مخرب رادیوهای ترانزیستوری است که در ابتدا صدای بی کیفیتی را نسبت به مدل های بزرگ موجود ارائه می‌دادند. اگرچه رادیوهای کوچک در آن زمان جذابیتی برای برخی از افراد نداشت، اما برای آن دسته از جوانانی که در حال سفر بودند و به موسیقی علاقمند بودند جذابیت داشت.

با افزایش کیفیت صدای رادیوهای قابل حمل، بازار رادیوهای معمولی به چالش کشیده شد و به تدریج رادیوهای قابل حمل جایگزین رادیوهای معمولی و بزرگ شدند.

پیش از نوآوری باز، تحقیقاتی که در یک سازمان انجام میگرفت، اختراعات و پیشرفت های جدید، به طور محرمانه در سازمان ها اجرا و مدیریت می‌شدند.

این نوع نوآوری به این نظریه اعتقاد دارد که نوآوری موفق درحال رشد نیازمند محافظت، کنترل و مالکیت معنوی و فکری میباشد.

این کار معمولا  توسط تیم ویژه توسعه محصول در درون سازمان یا شرکت مربوطه انجام میگردد

نوآوری باز به این ایده اشاره دارد که، در دنیای امروز، دانش به طور گسترده توزیع شده است و بنگاه های اقتصادی می بایست برای پیشبرد اهداف خود با دیگران تعامل داشته باشند.

نوآوری باز نوعی از نوآوری است که در آن یک سازمان، محیط سازمان (نظیر مشتریان، شرکت های استارت آپی، نوآوران و فناوران و حتی رقبا) را در کلیه امور فرآیند نوآوری از مراحل تشخیص مسئله و ایده پردازی تا مراحل تجاری سازی و رشد در بازار دخیل
مینماید.

سازمانها نمی توانند تنها متکی به روشهای نوآوری درون سازمانی باشند، اما میتوانند با خرید یا دریافت مجوز، از نوآوریهای سایر سازمانها استفاده کنند. این امر به پیشبرد اهداف آنها کمک کرده و در عین حال فرصتی برای استفاده از سرمایه گذاریهای مشترک، برای انتقال فناوری از شرکتهای دیگر فراهم میکند.